Szkocka whisky jest uznawana za trunek dla prawdziwych twardzieli. Zwłaszcza wtedy, kiedy jest popijana bez lodu ani wody. Whisky doczekała się wielu odmian, które smakują nieco inaczej. Wszystko za sprawą pewnych detali, które wpływają na końcowy efekt.
Jedną z odmian „szkockiej” jest Chivas Regal, czyli whisky w typie blended. Jej producentem jest Chivas Brothers. W skład trunku wchodzi aż czterdzieści różnych rodzajów whisky zbożowych oraz słodowych. Najmłodsza z nich leżakuje minimum 12 lat,a zatem Chivas Regal jest produktem uznawanym za ekskluzywny.
Historia firmy Chivas Brothers zaczyna się w 1801 roku, kiedy to nieznany handlarz spirytualiami i winem (Wiliam Edward) założył swoją pierwszą firmę. Młody i pomysłowy przedsiębiorca pokierował swoim biznesem na tyle sprawnie, że firma wkrótce zaczęła przynosić całkiem zadowalające zyski. Kilka lat później dołączył do niego James Chivas. Ich trunki okazały się prawdziwym przebojem – były cenione za wyjątkowy smak i aromat. Warto nadmienić, że uwielbiała je sama królowa Wiktoria. Bracia szybko stali się jej ulubionymi dostawcami, a ich „wynalazek” zdobył nawet miano „Księcia Szkockiej Whisky”. W 1857 roku w ekipie pojawił się brat Jamesa, John. Wtedy właśnie narodziła się spółka o nazwie Chivas Brothers. Bracia byli przekonani, że źródło sukcesu tkwi w utrzymywaniu najwyższych standardów, dlatego postanowili zająć się tworzeniem nowej, wyjątkowo łagodnej mieszanki. Tak narodziła się whisky Chivas Regal, która sukcesywnie podbijała serca kolejnych pokoleń i znawców tematu. Ten rodzaj whisky często pojawia się w książkach Grahama Mastertona.
Jakość Chivas Regal jest wynikiem stosowania wysokogatunkowych ziaren słodowanego jęczmienia, wody oraz drożdży. Proces słodowania polega na moczeniu ziaren w wodzie przez okres dwóch, trzech dni, aby mógł napęcznieć. Następnie jęczmień jest osuszany, aby przestał zwiększać swoją objętość. W kolejnym kroku ziarna zostają dokładnie rozdrobnione. Otrzymany produkt zalewany jest gorącą wodą, gdzie dalej zachodzi proces zacierania, czyli przemiany skrobi w prostszy dwucukier. Jest to tzw. brzeczka słodowa. Fermentacja odbywa się w dużych kadziach, w których powstaje trunek przeznaczony do następnego etapu, czyli destylacji. Destylacja odbywa się dwukrotnie w kadziach wykonanych z miedzi. Otrzymany destylat zostaje przelany do dębowych beczek, gdzie rozpoczyna swoje dojrzewanie. Tam leżakuje przez co najmniej 12 lat. Na samym końcu następuje komponowanie, czyli łączenie whisky i tworzenie oryginalnych smaków.
